
Na mijn ongeluk ben ik wel vrij snel weer gaan rijden en dat vind ik ook helemaal niet spannend of eng. Ik denk dat het scheelt dat ik vroeger toen ik nog zeer actief als visagiste werkte veel moest reizen (autorijden). Daardoor heb ik veel rij ervaring opgedaan en ben ik altijd zeker in de auto geweest. Maar een eigen auto, pff daar voel ik even helemaal niets voor. Het interesseert me ook helemaal niet. Waarom? ik heb echt geen idee.
Ik droom veel over het ongeluk, dan vooral over wat ik zag, rook en voelde. Heel naar, blijkbaar heeft dit veel indruk op mij gemaakt. Het was ook wel heel raar, ik had pas iets door toen ik al ver in de andere auto zat en mijn auto voelde krimpen. Door de airbag werd het heel licht (doordat de airbag wit was) en door de stof die daar uit kwam heel wazig. Hierdoor had ik het gevoel dat ik stikte. Door dat stoffige voelde het ook heel naar tussen mijn tanden, het was net alsof mijn tanden aan het verbrijzelen waren.
Pijn
De ene dag heb ik meer pijn dan de andere dag, spierpijn. Ik snap daar ook niets van, hihi na een flinke workout heb je twee dagen spierpijn en dan is het weer over. Na mijn ongeluk heb ik dus nog dik vier weken spierpijn. Er zijn dagen dat het best meevalt, maar dan kan het de volgende dag wel weer helemaal mis zijn. Dan kan ik mijn schouders amper bewegen. De arts zegt echt even zes weken de tijd geven en als je dan nog zoveel last hebt weer terug komen.
Maar vanaf vanavond heb ik dus weer een eigen auto, ik ben benieuwd hoe mij dit gaat bevallen. Ik vind het zelfs ook wel spannend vanavond straks vind ik het helemaal geen mooie auto ;-)
Vier weken door weer en wind (zelfs de storm) de kinderen op de fiets naar school gebracht. Wel super goed voor mijn conditie en die van de kinderen. De eerste week bracht ik ze op de fiets heen en liet ik ze zelf terug fietsen. Ik was te moe om ze op te halen. Super spannend, maar de kids genoten er ook van. Ze mochten zelf naar huis en dat voelde heel stoer.