Dit bericht kan affiliate links bevatten, wat betekent dat ik een kleine commissie kan ontvangen, zonder kosten voor u, als u een aankoop doet.
persbezoek
Onlangs had ik het genoegen om The Golden Door Resort and Spa in het zuiden van Californië te bezoeken tijdens een persreis. Je weet wel, DIE Gouden Deur. Degene die Hollywood-elite massaal toestroomt om zich voor te bereiden op grote rollen of na hen te ontspannen. Degene die alleen reserveringen van een week boekt. Reserveringen die ongeveer $9000 kosten. (Nee, ik heb niet per ongeluk een nul toegevoegd.) Ja, die Gouden Deur.
Kun je raden hoe snel ik ja zei?
Nu ben ik geen week gebleven. Ik ben niet eens een nacht gebleven. Ik bleef voor de dag. Maar als men je een kijkje achter de Gouden Deur biedt, neem je die. En, mijn lieve wij harten, dat is wat ik jullie nu geef, een picturale blik.
Omdat ik maar een dag ben gebleven, heb ik niet het gevoel dat ik dit een recensie kan noemen. Maar ik kreeg wel een voorproefje van hoe het zou zijn om de week te bezoeken. Laat me je vertellen, het zou GOED zijn. Sta me toe om je te laten zien …
Zodra u de werkelijk gouden deur (na te zijn gezoemd op het pand) steekt u een brug over naar de hoofdlobby van het resort. Het is moeilijk om niet meteen te zien hoe rustig deze plek is. Waren dat oranjebloesems die ik rook? Waarschijnlijk is er een bosje vlak bij de ingang. Slechts een van de VELE dingen die op het terrein worden gekweekt.
Het was alsof elke stap op die brug de stress van me deed smelten. Ik kreeg dat voordat ik zelfs mijn tas neerlegde, stel je voor hoe je je na een week voelt? Ik zat met mijn collega-bloggers en bewonderde het uitzicht vanuit de lobby en leerde over de geschiedenis en wat we voor de dag zouden doen.
Laten we de kosten meteen aanpakken. Ik kan niet eens doen alsof Ik kon een reservering boeken. Maar het is vermeldenswaard dat de vergoeding alles omvat voor de 40 gasten; uw kamer, al uw eten, dagelijkse spa-afspraken, speciale lessen in overvloed, zelfs dagelijks verse trainingskleding. Ook opmerkelijk is dat 100% van hun nettowinst naar filantropische doelen gaat. Je kunt je goed voelen over je bezoek, zowel letterlijk als figuurlijk.
Voor degenen onder ons die geen verblijf kunnen boeken, was de reden dat we er waren om meer te weten te komen over hun ambachtelijke voedsellijn. Executive Chef (en super aardige kerel) Greg Frey Jr. sprak gepassioneerd over de biologische tuinen op het terrein die de lijn beïnvloedden en dagelijks gasten bedienden. Groenten, fruit, eieren en zelfs honing van zijn zorgvuldig verzorgde netelroos. Doe jezelf een plezier en bestel wat van hun honing. De pittige Serrano Honing was mijn favoriet, besprenkeld over kaas en crackers.
We kregen elk een “ventilator” die de activiteiten van de dag opsomde, net zoals gasten dat zouden doen. Op de mijne was een scala aan dingen die ik nog nooit eerder heb gedaan. We werden naar de spa geleid om te veranderen en ik voelde me duizelig door de opwinding van dit alles.
Ik zag op mijn ventilator dat ik aan het einde van de dag terug zou zijn in de spa voor een Herbal Wrap. Ik leerde dat dit een van de meest populaire behandelingen in de spa was, vanwege het feit dat gasten het grootste deel van de dag actief zijn. Zoals, het grootste deel ervan. Het laten vallen van een paar kilo is een welkom neveneffect van een verblijf. En die Herbal Wraps doen wonderen voor pijnlijke spieren, zoals ik nu kan bevestigen.
En ongeveer 10 minuten nadat ik het geroezemoes voelde van het proberen van nieuwe dingen … Ik heb mijn Zumba-les overgeslagen en koos ervoor om in plaats daarvan bij het zwembad te zitten. Dat was prima, geen enkele gast hoeft een geplande activiteit te doen. Maar ik kon niet anders dan me een beetje teleurgesteld voelen in mezelf.
Maar nogmaals, je kunt veel slechtere manieren hebben om een uur door te brengen dan op een van deze chaise lounges!
Dus, eenmaal goed gekoeld, ging ik naar Pilates. Hierboven is het uitzicht vanuit de kamer terwijl ik uit het raam keek en mijn bestaan vervloekte, met behulp van spieren waarvan ik niet eens wist dat ik ze had.
Alles was snel daarna weer goed in mijn wereld, toen chef-kok Greg ons meenam op een rondleiding door het pand en de tuinen waar hij eerder zo gepassioneerd over sprak. Gasten zwerven dagelijks over het land, niet alle 600 hectare, maar veel ervan, en putten rust uit de bamboetuinen, velden en bergen. We raakten bevriend met Koi en voelden de rust van een labyrint.
Het pand is zo mooi, ik merkte mijn schreeuwende buikspieren nauwelijks meer op.
Uiteindelijk kwamen we een mooie tafel tegen tussen de biologische groenten. Lunch werd geserveerd. En, oh wat een lunch! Erfstuktomaten, salade met een huisgemaakte, met kruiden gevulde vinaigrette, gegrilde kip en sint-jakobsschelpen. Het was net zo lekker als het was prachtig.
Zo lekker zelfs dat ik besloot het nieuwe weer te omarmen en naar de boogschietles te gaan waar ik voor gepland stond. Wat een geweldige verrassing bleek dat te zijn! Ik ging er meteen mee aan de slag. Bekend als “staande meditatie” hield ik van de vereiste concentratie, methodische stappen voor het schieten en de voldoening van de tokkel van de snaar gevolgd door de ping van de pijl die het doel raakte.
Ik raakte geen bullseye, maar ik kwam het dichtst in de buurt in mijn klas. En meer was er niet nodig: raad eens wie er voor kerst een pijl en boog kreeg? Deze lil’ archer, dat is wie.
Mijn dag bij de Gouden Deur was alles wat ik had gehoopt. Terwijl ik droom dat ik op een dag weer op bezoek kan komen, zit ik hier gewoon met mijn boog honing per lepel te eten. Wie wil daar nu een kijkje in nemen?
