Dit bericht kan affiliate links bevatten, wat betekent dat ik een kleine commissie kan ontvangen, zonder kosten voor u, als u een aankoop doet.
Ik freakin ‘hart de LA County Fair alsof er geen morgen. Eerlijk gezegd is het een van mijn top drie favoriete dagen van het jaar (misschien zelfs voor Halloween en Thanksgiving). Als je een eerlijke verslaafde bent zoals ik, weet je waar ik het over heb. Maar voor degenen onder jullie die denken “wat?” laat me gewoon enkele van de geneugten van een provinciale kermis uitleggen.
Het eten: Dit is die ene dag van het jaar dat ik niet nadenk over voeding, hartgezondheid of een van die saaie onzin. Het draait allemaal om het consumeren van de meest onzin die menselijk mogelijk is. En voor mij betekent dat gefrituurd eten. Als je niet op de hoogte bent, is er elk jaar een nieuwe gefrituurde delicatesse (zo niet vier of vijf). Ik ben er vrij zeker van dat er ergens in het Midwesten een soort geheime bijeenkomst moet zijn waar de frietmeesters vragen “wat zullen we dit jaar bakken?” Ik had gehoord dat gebakken boter maakte dit jaar de ronde, maar het heeft Californië nog niet gehaald. (Gebakken boter, ik zie je volgend jaar.) Dit jaar heb ik, zoals alle jaren, een alarmerend aantal gefrituurde dingen gegeten. Het beste nieuwe item? De Courgette Weenie! Een uitgeholde courgette, gevuld met een hotdog, op een stokje (natuurlijk!) gedaan en vervolgens gehavend en gebakken. Heerlijk. Andere steritems waren een gefrituurde avocado geserveerd met ranchdressing en de gouden standaard, gefrituurde kaas.
Maar samen met het goede, komt altijd het slechte. Gefrituurde cheesecake klinkt alsof het geweldig zou moeten zijn. En dat is het ook, voor precies één hap. Bij hap vijf was het nogal misselijkmakend. Maar misschien wel het ergste was de Fried White Castle cheeseburger (dat is het gedrocht linksboven op de bovenstaande foto’s). Het is niet alleen dat het hamburgerpasteitje gefrituurd is. De hele burger, broodje en al, wordt in beslag gedompeld en gebakken. Het is absoluut walgelijk. Ik denk dat ik een puistje kreeg als ik ernaar keek.
De ritten: Ik ben niet de renner die ik vroeger was. Ik heb gemerkt dat ik in de afgelopen 5 jaar het punt van queasiness veel sneller bereik dan ik ooit deed. Ik heb nooit graag gedraaid, zelfs niet als kind. De theekopjes? De schommels? Bleuch, je kunt ze houden. Wel hou ik ervan om snel te gaan en hoog te gaan. Er is de afgelopen 4 jaar een rit geweest genaamd Speed op de LA County Fair (en ik zou me kunnen voorstellen dat het de ronde naar alle beurzen maakt) die het toppunt is van snel en hoog. Ik schreeuw tot ik paard ben, het is geweldig.
Er lijkt altijd minstens één rit te zijn die me enigszins gehavend achterlaat. Ik maak gemakkelijk blauwe plekken, maar sommigen van hen gooien je met zo’n kracht rond dat ik zeker weet dat ik niet de enige ben die pijn heeft. In feite hebben we er dit jaar een gereden die eerlijke partner Eric “The Nard Crusher” noemde. Ik laat je daar even over nadenken…
De dieren: Dit is gemakkelijk te begrijpen. Baby boerderijdieren! Dat je kunt aaien. En voer. Voor een stadsgelikter, maar toch door geiten geobsedeerd persoon als ik, is het pure hemel. Een favoriete plek van mij is de Bottle Nursery, waar weesbabyvarkens, kalveren, geiten en lammeren melk uit flessen zuigen. Als je niet gewoon “awww” hebt gezegd, is er iets mis met je. De LA County Fair heeft ook iets dat ze Bark Park noemen, een grasgedeelte van de beurs dat ze vullen met puppy’s en speelgoed. Serieus, wat is er leuker?
Het winkelen: Het winkelen op de beurs is uit de hand gelopen. Er moeten minstens 6 enorme paviljoens zijn gevuld met leveranciers. En dan hebben we het nog niet eens over alle verkopers die verspreid door het park liggen. Dit jaar was een groot jaar voor $ 2 sieraden. Helaas ziet het er net zo goedkoop uit als de prijs. En zoals altijd waren er een gazillions items “As Seen on TV”. Ik ben een sucker voor iedereen die iets verkoopt via een headsetmicrofoon en een demonstratie. Dweilen, schijnwonders, messen die door blikjes snijden; Ik bezit ze allemaal met dank aan de beurs.
Dit alles plus Animatronic Dinosaurs (nieuw dit jaar), de biertuin, de wijnproeverij, de Splash Dog show en nog veel meer. Ik werd de volgende dag wakker met het teken van een succesvolle 12 uur doorgebracht op de beurs (ja, 12), een behoorlijke kater. Het is anders dan alle andere en het komt voort uit te veel van alles; misselijk van eten en drinken, licht zwart en blauw, zere benen, een tas vol spullen die ik ‘nodig’ had en geen cent op mijn naam. Ik heb nu al zin in de volgende!
Voor meer beursfoto’s, inclusief foto’s van $ 2 sieraden, de Nard Crusher, babydieren, gefrituurd voedsel en meer – bezoek de we hart deze facebook fotogalerij. En hé, als je n bentot een fan van ons op Facebook al-word er een!
De LA County Fair gaat door tot en met 4 oktober.