Dit bericht kan affiliate links bevatten, wat betekent dat ik een kleine commissie kan ontvangen, zonder kosten voor u, als u een aankoop doet.
Mad Men is terug! Als je een fan bent, doe dan regelmatig mee voor Mad Men Mijmeringen – een ruimte om geselecteerde hoogtepunten, dieptepunten of gewoon waterkoelerwaardige momenten van elke aflevering te bespreken.
In het begin was het gewoon een normale Mad Men-achtige nacht.: de bende is allemaal op weg naar de Ad Club awards, waar Megan en Peggy de enige genomineerden van SDCP zijn – ondanks het feit dat geen van beiden daar meer werkt. Megan draagt een enorme “My Little Pony” die als een baas weeft, Don is petulant en vermijdt Peggy, en Joan wil graag eens goed kijken naar Mr. Paul Newman. (Niet zo normaal: griezelige Ethan uit Lost, waar we zo op terugkomen.)
Maar toen kwam de echte wereld binnenstormen en bracht het tragische nieuws met zich mee dat Dr. Martin Luther King Jr. was vermoord. Wanneer historische gebeurtenissen het Mad Men-universum beïnvloeden, is het vaak desoriënterend op de best mogelijke manier – zoals turen in een caleidoscoop, waarbij elk personage een ander perspectief of reactie onthult.
Voor Harry betekent de dood van King gederfde inkomsten en zaken, tot grote afschuw van Pete. En Ik moet het aan Piet overhandigen, hier (en ik doe dit niet vaak, dus iemand neemt dit op voor het nageslacht) – hij was vrijwel perfect. Harry was hardvochtig en grof, en hij verdiende het om geroepen te worden. Ok, dus een deel van Pete’s woede had duidelijk te maken met zijn vervreemding van Trudy en zijn dochter Tammy, maar ik waardeerde zijn verontwaardiging nog steeds.
Henry lijkt ook een beetje verontwaardigd, ongelukkig met de manier waarop de huidige burgemeester zaken doet; het spoort hem aan om zich kandidaat te stellen voor senator. Betty, aan de andere kant, maakt zich zorgen over Bobby’s behang dat afbladdert en of ze haar mooie jurken ooit weer zal kunnen dragen, als Henry senator wordt. Oké, prima, ze leek ook behoorlijk verdrietig en geschokt over de koningstoewijzing. Hoewel, vond iemand anders het bizar dat ze Don liet rijden om de kinderen op te halen, te midden van alles wat er naar beneden ging?
Over Don en de kinderen: gedurende een groot deel van de aflevering is Don bezig om erachter te komen of Sylvia in orde is, waardoor Megan te maken krijgt met Gene, Bobby en Sally. Wanneer Don gedwongen wordt om daadwerkelijk met Bobby om te gaan, schokt hij zichzelf door een vreemde, sterke emotie te voelen die hij over het algemeen mist voor zijn kinderen: liefde.
Later die avond trof Don’s boozy bekentenis aan Megan – hij vertelt haar hoe moeilijk het is om van je kinderen te houden als je zelf een moeilijke jeugd hebt gehad – me als een van de meest oprechte dingen die hij dit seizoen heeft gezegd.
Voor een kort stralend moment vroeg ik me af of Don zijn wanhopige honger naar acceptatie kon omzetten in pure, kinderlijke liefde. Ja, ik was waanideeën. Maar ik hield van het gespannen, zure moment waarop Don Bobby probeert te troosten, om me vervolgens te realiseren dat Bobby zich al die tijd zorgen heeft gemaakt over Henry’s veiligheid. Dubbele functies en Milk Duds zijn cool en zo, maar Henry is een constante en schijnbaar stabiele aanwezigheid in Bobby’s leven, en dat is meer dan Don kan zeggen.
Ik wou dat we meer van Dawn hadden gehoord / gezien. Ze zag er doodsbang en dapper uit, allemaal tegelijk, EN ze was aan de ontvangende kant van een uiterst onhandige Joan knuffel. Serieus, Joan, wat was dat? Hopelijk krijgen we binnenkort meer van Dawn te zien. (Maakte iemand anders zich zorgen over haar toen ze te laat op kantoor was? Serieus, jullie, ik bleef doorgaan: “Waar is Dawn? Waar is ze?’)
Als ensemble reageerden alle personages die we deze aflevering zagen op rijk gevarieerde manieren – Ginsberg was totaal gauche en toch een beetje charmant (plus, de scène met Ginsberg en zijn vader onthult altijd zulke aangrijpende dingen, toch?); Peggy bedoelt het goed, maar steekt haar voet in haar mond met haar secretaresse (en haar glimlach toen Abe terloops zei dat ze kinderen met haar had – zo schattig); Trudy is bezorgd en bang, maar dwingt dapper haar grenzen af met Pete.
Last but not least, laten we het hebben over griezelige Ethan uit Lost. Het was als Lost Men – twee ongelijksoortige werelden die botsen! Zijn naam is dus Randall, hier, maar hij is nog steeds een totale “Other” in de Mad Men-wereld. Die kerel gaf me de heebie – jeebies, vooral toen hij zijn wild ongepaste advertentie-idee begon te pitchen. Het is veilig om te zeggen dat dat een caleidoscoop is waar ik niet in wilde kijken, bedankt.
wij hartenters: Wat vind je van het langetermijnpotentieel van Abe en Peggy? Ze zag er zo hoopvol en nerveus uit dat ik me zorgen om haar maak. En enige voorspelling over de Sylvia-situatie – denk dat ze het zonder kleerscheuren uit DC zal redden?
alle foto’s: via AMC
Amity schrijft en doceert in Central PA. Haar obsessies zijn onder andere: Rodarte (ze kan zich geen Rodarte veroorloven, let wel, maar een meisje kan dromen), espresso, boeken, vintage/kringloopmode en vulpennen. Ze vindt dat je je af en toe als een weirdo moet kleden, gewoon om de boel op te schudden.