Dit bericht kan affiliate links bevatten, wat betekent dat ik een kleine commissie kan ontvangen, zonder kosten voor u, als u een aankoop doet.
Het is seizoen zes van Gekke mannen! Als je een fan bent, doe dan regelmatig mee voor Mad Men Mijmeringen – een ruimte om geselecteerde hoogtepunten, dieptepunten of gewoon waterkoelerwaardige momenten van elke aflevering te bespreken.
Ach, deze aflevering was als een heldere, stevige frisse wind, nietwaar? Ik wentel me net zo graag in Don-drama als het volgende meisje, maar ik ben ook blij met een terugkeer naar SDCP-bizness: geheime deals, het geroezemoes van de concurrentie, Roger Sterling die het vermoordt, en last but not least, Pete valt van de trap.
Ik hou ervan als de personages achter de schermen hebben gewerkt, zonder dat wij kijkers het wisten; hier zagen we het onwaarschijnlijke trio Van Joan, Pete en Bert stiekem plannen smeden om het bedrijf naar de beurs te brengen. Iedereen wordt rijk! Joan was een beetje hartverscheurend in deze scène; ze zag er letterlijk zacht en kwetsbaar uit, met – hijg!– haar haar losgemaakt en een delicate bloemenblouse. Voor haar maakt het vooruitzicht om mogelijk miljonair te worden haar zwak op de knieën; het betekent onafhankelijkheid voor zichzelf en haar kind en is het hoogtepunt van alle offers die ze heeft gebracht voor SDCP.
Ze was helemaal…
Toen was ze helemaal… (daarover zo meer)
Joan, Pete en Bert zijn echter niet de enigen met bedrijfsgeheimen – Roger combineert zaken met plezier en gebruikt de connecties van een doe-eyed stewardess om nieuwe leads te vinden. Ondanks zijn duidelijke intelligentie en slimheid, lijkt Roger vaak machteloos als het gaat om zijn werk, maar op dit moment schopt hij tegen zijn kont en neemt hij namen aan. Hij is helemaal klaar met de kans om een Chevy-exec binnen te lokken en bezorgt het bureau een pitchmeeting voor het nieuwe, topgeheime Chevy-autoaccount. (Terzijde, ik bestel helemaal een glas water met een uiengarnituur de volgende keer dat ik een dubbelhartige zakelijke bijeenkomst heb).
Rogers machinaties zijn hier cruciaal, want Don implodeert zo’n beetje het Jaguar-account. Tijdens een etentje met Herb en zijn vrouw, samen met Megan en haar ontembare moeder, gaan Don en Herb voor de laatste keer op kop. Het diner is van begin tot eind een nachtmerrie, bezaaid met krankzinnige observaties van Herb’s vage, onwetende vrouw. Ik weet niet zeker waar ik meer van genoot: Megan’s moeder die beledigingen in het Frans snauwde of Don’s zwakke, wanhopige “ik hou van puppy’s” opmerking.
Hij houdt van puppy’s
Als de dames vertrekken voor wat neuspoeder, gaan de mannen aan de slag en don knapt eindelijk. En echt, kunnen we het hem kwalijk nemen? Herb is onuitstaanbaar – ze kijkt naar Megan (hoewel ze op de griezelige suggestie van haar moeder een beetje “vergat” om een broek te dragen) en suggereert dat Don Jaguar-advertentiekopie voorbij “het kind dat mijn flyers schrijft” laat lopen.
Natuurlijk hebben Dons acties veel grotere repercussies dan hij zich had kunnen voorstellen. Terug op kantoor, als Pete erachter komt wat Don heeft gedaan, verliest hij het: het verlies van Jaguar zou de geheime beursgang, die is bevestigd op elf dollar per aandeel, effectief kunnen vernietigen. Pete is zelfs zo opgewonden dat hij woedend van de kantoortrap valt.
Piet gaat onderuit!
Het was bijna net zo goed als deze klassieker.
Ook Joan is geschokt (zie schreeuwende afbeelding hierboven, haar terug naar zijn primaire en juiste staat.) Alles wat ze deed om dat account te krijgen – we hebben het over haar lichaam, haar trots, haar zelfgevoel – is in een seconde tenietgedaan, dankzij Don. En hoewel Roger naar binnen duikt om de dag te redden en onthult dat hij de pitch-ontmoeting met Chevy heeft gekregen, laat Joan Don het hebben: “Als ik met hem kon omgaan, zou jij met hem kunnen omgaan”, knapt ze, verwijzend naar Herb. Het is een ontnuchterende herinnering aan de machtsongelijkheid die in het spel is; Don landt altijd op zijn voeten, maar Joans kracht blijft altijd ijl.
Om Pete’s ellende nog groter te maken, is hij ook opgepakt bij een bezoek aan een ‘feesthuis’ (met de onschuldige Bob Benson, niet minder) wanneer hij daar zijn schoonvader tegenkomt. ONHANDIG. Dit kon niet op een slechter mogelijk moment komen voor Pete – hij leek vooruitgang te boeken met Trudy (Trudy, meisje, serieus?) en deed zijn best om zijn weg terug te vinden in haar goede genaden. Maar Trudy’s vader is zo geschokt door Pete’s dalliance (pot, ontmoet ketel hoor, toch?) dat hij het hele Vicks-account trekt.
Piet is Piet, hij bestrijdt vuur met vuur en morst de bloederige details naar de arme Trudy. En we zijn klaar, mensen – ik zie er geen terugkomen van deze voor Pete en Trudy.
In gerelateerd disfunctioneel relatienieuws maakt Ted Chaough eindelijk een zet op Peggy. En ik moet zeggen, die twee zijn logisch samen, nietwaar? Ik bedoel, behalve de kleine details van de arme Abe en het feit dat Ted getrouwd is.
Peggy worstelt met een ongeorganiseerd gezinsleven – poep op de trap, jeugddelinquenten op de stoep, Abe werkt de overalls zonder shirtlook – en haar werkleven biedt netheid en organisatie en controle. Ted vertegenwoordigt al die dingen; hij is krachtig en gedreven zonder smarmy te zijn, een man die Peggy kan respecteren. Het siert hem dat nadat hij haar heeft gekust, hij zich verontschuldigt en zich terugtrekt. Die kus blijft echter hangen, zoals wanneer Peggy fantaseert dat onverzorgde Abe Ted is, zachtjes wat Emerson lezend. (Zelfs Peggy’s fantasieën zijn ambitieus).
Ondertussen zijn Don en de SDCP-creatieven overal op het Chevy-veld. Het is een welkome glimp van de Don die we kennen en liefhebben – dynamisch, betrokken en aanwezig. Dat wil zeggen, totdat Don en Peggy’s baas, Ted, elkaar tegenkomen in een bar in Detroit – ja, Ted en het bedrijf maken ook de Chevy-pitch. Terwijl de twee praten, wordt het duidelijk dat beide respectievelijke velden waarschijnlijk gedoemd zijn: het zijn kleine vissen tussen enorme agentschaphaaien. Melancholie en meerdere rondjes zeker-niet-water-met-ui volgen.
Wacht, je wilt dat ik wat doe?
Maar in een wending die ik niet zag aankomen, besluiten Don en Ted om samen te werken. Ze winnen niet alleen het Chevy-account, maar ze voegen ook de bureaus samen. Zeg eens wat? Wat betekent dit voor iedereen? Peggy is bijvoorbeeld flabbergasted. Nadat ze in haar eentje succesvol heeft toegeslagen, is ze terug bij Don. De mogelijkheden van waar dit naartoe zou kunnen gaan zijn eindeloos, en ik kan niet wachten om dit nieuwe collectief vorm te zien krijgen.
wij hartverwarmers: Heeft iemand anders het gevoel dat ze hun kleding voor het slapengaan moeten opvoeren na het zien van Trudy’s nachthemd en kamerjas? Kunnen we het erover eens zijn dat we meer Stan nodig hebben? En ben je boos op Ted omdat hij Pegs kust, of ben je stiekem Team Chaough?
alle foto’s: via AMC
Amity schrijft en doceert in Central PA. Haar obsessies zijn onder andere: Rodarte (ze kan zich geen Rodarte veroorloven, let wel, maar een meisje kan dromen), espresso, boeken, vintage/kringloopmode en vulpennen. Ze vindt dat je je af en toe als een weirdo moet kleden, gewoon om de boel op te schudden.